KÜSECEKSİN..

Ne gariptir şu dünya, dönüp bakmam dediklerine minnet ettirir seni. Kalıplaşmış doğruların dışına çıkartır  allak bullak olursun,pişman olursun çilekeş olursun. Olursun da olursun,adını sanını bilmediğin daha neler olursun. Bağlanır elin kolun kilitlenir kalır dilin. Yüreğin dar gelir göğsüne parçalanır bedenin ama bir onu parçalayamazsın, yakıp yıkıp engelleri. Çiğeri beş para etmezlerin hüküm sürdüğü dünya da vaar olmak istemezsin, önceleri kuytu köşeler meskenin olur. Yalnızlığın dert ortağın olur.  Gel zaman git zaman artık yeterli gelmez bu kadarı da sana. Kaybolmak dahası hiçliği benimser bedenin. İnsan oğlu denen yaratık müsvetteleriyle aynı havayı teneffüs etmek ağır gelir. Zoruna gider...  Garipliklerin de sonu gelmez. Düşüncelerinin intikam seviyesi artar. Öfkenin limitleri yükselir. Anlıyacağın senden başka her şeye benzetecek seni bu dünya, inanamayacaksın kendine tanıyamayacaksın aynadaki seni görünce. Utancın yenik düşecek terbiyene. Dönüp geriye bakmaya cesaretini kaybettiğin gün ,benliğini kaybettiğin gün olacak. Bu hayata yenik düştüğün, savaşı kaybettiğin ,beyaz bayrağı gönlere çektiğin vakit olucak. Yüzün düşecek ,gözlerinin ışığı sönecek. Gülmeyi unutup ağlamayı kazıyacaksın beynine. Korkacaksın , üzüleceksin acıyacaksın en kötüsü de küseceksin... 

 BAturay İSkender...