1 Nisan 2017 Cumartesi

SONUÇ...

Güçlünün galip olduğu bir yaşam. Kazanmanın nasıl bir his olduğunu bilmeden yaşayan çaresiz milyonlar. Gerekenlerin yapılmadığı dünya. İstenilenlerin suçlulukla kendini gösterdiği geri beslemeler. Daha nicesi... Her sabah uyandığında yeni güne başlamanın heyecanı sararken tüm vücudu, günün yorgunluğunu atmak için kapanırken gözler ne heyecandan eser kalır ne de mutlu uykular eşliğinde rahatlık. Kendimizi bilmeyerek soktuğumuz akıl almaz durumlardan kurtarmayı başaramadık asla. Yapılabilecek öyle inanılmaz fırsatlar varken elimizin tersiyle itmek ne alaka hiç anlamam..! Geçelim bunları bırakalım köşe bucak bir yere güçlü olmanın arzulandığı yaşamdaki rolümüzü asla kestiremedik. Dur durak bilmeden didinmeler harcanan saatler sarf edilen günler boşa harcanan anısız bir ömür. Tamam kazan ,tamam çalış da nereye kadar. Pil bitti can gitti birader, yaşamadıktan sonra güçlü olmanın gayesi var mı? Sorarım şimdi. İki kuruşluk menfaat düşkünü olmak yalnızlık elçisi olmaya değer mi. Kişisel gelişimin zenginlik getirdiği seminerler kurtarır mı seni acaba, yüreğinde yaşadığın imanı sana anlatan alimlerden dinlemek mi,asıl mesele okumak dururken. Görmedin mi hala saf;sen dinlerken anlatanın zenginliğinin dillere destan olduğunu, hemde fakirliği sünnetle eş değer tutarlarken. Zan- ı şanın ne der bilemem hayıflanmanın getirisi olmadığı gerçek, isyana bağlamanın kazandırmadığı ortada tembelliğin alakası olmadığı çalışma. Hadi bırak bunları bir yana, boğazda yalım denizde yatım yollarda dört tekerli kısrağım olsun dedin hep. Olmayacağını da bildin hep. Peki olacağını bildiklerin geçmedi mi hiç harikulade aklından. Güçlü olanın galip geldiği yıldırdı seni aksine azmetmen gerekirken. Eh be kardeşim n'palım şimdi isyan bayrağını çekip kapanalım mı kabuğumuza, sarılalım mı  becerememenin boynuna. Başlayalım eski aşkların çirkefliğinden söze,dem vuralım "yapardım ama neyse işte..."nin büyüklüğüne, hey gidi hey küçük dağları ben yarattım edası eşliğinde yanalım hiçliğimize. Onu bunu bilmemde anlamadığım neden sayar insan yerinde bu aciz beden göçüp gidecek tamam hem fikiriz, hadi yapmadın hiç bir şey  bu dünyada bu dünya için. Sonsuzluğuda mı yok saydın o denli mi gömüldün hiçliğe o denli mi gömüldün tembelliğe o denli mi gömüldün seni sen yapanın varlığını unutmaya...   BAturay İSkender...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder