Adaletsizliğin kol gezdiği yüzyılın çocuklarıyız biz, gerçekliğin yok olduğu. Yalanın anlam kazandığı. Doğruların asla gün yüzüne çıkmadığı ve çıkamayacağı. Her gün tanık olmak gerçekleşenlere; acıyı hissetmek zulme şahit olmak. Ne demişti Hz. Ali (ra) "Eğer zulme engel olamıyorsan, onu duyur" ne yazık ki duyuramıyoruz bile. Elimizden hiç bir şey gelmiyor. Üstelik büyük bir pişkinlikle" Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" diyenleri duymak daha da acı veriyor. Kör müyüz kör mü edildik bilmiyorum. Benden değilsen sus hegemonyası bürünmüşken insanlığa özünün ne olduğunun önemi var mi sanki. Her şey olması istenildiği gibi oluyor. Kimsenin de çıkmıyor gıkı, çıksa da zaten olanlar orta da. Öğretilmiş çaresizliğin eserleri bunlar, çizilen çizginin dışına çıkmaya ne şaadet. Velhasıl kelam olması gerekenle, olunmasi gereken arasındaki farkı idrak edemedikten sonra bunca direnmenin sonucu ne... BAturay İSkender
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder