2 Temmuz 2017 Pazar

YAŞAMALIYIM...


Ben bile bilemezken beni seni öğrenmeye çalışmak nasıl bir ızdırap bilemezsin. Umutların,umutsuzlukla sonuçlandığı anlarda nasıldır insan, açıklama gereği duymuyorum. Tarifteki  kadar da ümitsiz vaka olmadığın her halinden belli gibi(tabi bana kalırsa) dönüşleri olmayan yolların izinde devam ederken hayatımız. Görüşemesekte  bedenen ruhen buluşmuş muyuzdur sence de uzağı yakın yapıp nefslerimize birlikteliğin nurundan sinmiş midir? Sana da olmuştur  uyandığında, anlam veremediğin mutluluklar huzura ermiş bir beden ne biliyim için kıpır kıpır; nedense bu son zamanlarda öyleyim hep çünkü bu son zamanlarda hep seni düşünür oldum. Ondandır belki de..!  Hissettiklerimden senin haberinin olmadığı garanti ona lafım yok zaten ama günün birinde oldu diyelim o zaman hissettiklerin merak konusu benim için yüreğini  bilemem düşlerini daha doğrusu düşlediklerini senin için sana değer yüklediklerini, bana gelirsek yüklediğim ne varsa boşaltmak için çabalayan biriyim kendimi kendimden vazgeçirmeliyim yada hayata bağlanacak sebeplerin en güzeline ,seni seninle yaşamalıyım... 
BAturay İSkender...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder