MEÇHUL...

Hayallerdi bizi biz yapan.Hayat anlamını yitirmişken,

Yeniden sahiplenmeyi öğreten. 

Umutların yitirildiği yalnızlığın hüzünle buluştuğu ,

Sineye çekilmeyecek kadar,yıprandığımız da tebessümü biz yaşatan . 

Ne yazık ki  onların da bir anlamı kalmadı artık bir çoğumuz 

için o kadar basit, nahoş oluverdi ki hayat...

Eğlence sefa birbirine karışmış ,insan kokuları, sadakatsizlik.

Yaşama anlam katan çok şey hafife alınır oldu.

İçkinin yaşattığı sahte mutluluğun  pişmanlıkla son bulması,

 Hayallerin umutsuzluğa  kapı aralaması sadece bunlardan biri.

Beğenilme ve hep gözler önünde olmanın uğruna yapılan davetkar, 

Bir o kadar kendini teşhir edebilmenin vermiş olduğu ilgiyi üzerine, 

Toplama çabaları benliğimizi bedenimize sahteleştirdi .

Mutluluk geçmişin kalıntılarından ibaret.

Yalnız kaldı..!  Bizi biz yapan ne varsa yıkılı verdi.

Değer yargıları değersizleşti.

Sonuçta; her şey göz göre göre kaybolup gitmek üzere.

 Hayallerdi kalan, onun durumu da meçhul... 

BAturay İSkender...