Oturduğumun yerin manzarası maziyi hatırlatıyor. Düşlüyorum geçmişi yaşanılanların altında ezilmenin hezimeti altında. Oysaki başlangıç o kahrolasıca başlangıç. Karadeniz'e bakıyorum hırçınlığının sesini duyabiliyorum tıpkı benim gibi saklayamıyor sanki içinde ne varsa döküyor gün yüzüne. Farkına varıyorum ki! Bende benziyorum beni amımsatıyor sanki. Lafı geçmişken bizim en büyük benzerliğimiz sarışın olmamız ve ikimizin de
yüzünün en küçük konuşmamızda dahi kızarmasıydı. İkimizde sevmezdik bu
özelliğimizi sen "çocuğumuz olursa o biz dende kötü olur" derdin hep bende "sağlıklı olsun kırmızılığı senden gözlerini benden alsın" derdim. Benim
gözlerimi denize benzetirdin hep bu gözler benden başkasını görmesin derdin. Görmeyeceğini ikimizde bilirdik. Boyumuz bir değildi sen benden biraz kısaydın
bunu da ben çok severdim ve her buluşmamızda alnından öperdim. Komik olacak ama telefon pinlerimiz
bile aynıydı 0005. Genellikle ağzımdan söz çıkmadan sen tahmin ederdin ne
söyleyeceğimi ağzıma tıkardın sözlerimi. Bunu hep yapardın. Tabi severdim ne
söyleyeceğimi anlamanı. Beni anladığını beni sevdiğini düşündürüyordu bu davranışların. Kalbinin atışında yer bulduğumu hissettiriyordu.Mutlu oluyordum çocukça anladım ki! Sadece oldum ,sadece sandım. Son sözümü bile söylememe gerek kalmamıştı
ayrılırken. Çünkü aramıza üçüncü bir kalp girmişti artık senin tarafından. Her şey alt üst olmuştu
seni ihanete beni
beni de karanlığın hüküm sürdüğü acılar diyarına mahkum etmişti. Prangaları vurmuş yalnızlığı yoldaş ihaneti dost etmişti. Ne kadarda safmışım aldanmışım
bakışlarına,samimiyetine,içtenliğine daha doğrusu görmekte duymakta istemiyorum
olumsuzlukları artık. Allah'ın sevgili kuluymuşum ki gösterdi gerçek yüzünü. Biz
benzerliklerimizi konuştuğumuz o günde nasılda rol yapmışsın meğer oyunculuk
ortak noktamız değilmiş seninle. Çünkü ben oyunculuğu değil sevmeyi sevilmeyi
istemiştim senden. "Huylu huyundan vazgeçmez demiş büyüklerimiz"tanıyamamışım
ben seni tanıdığımda ise iş iş den geçmişti.Vakit dolmuş, anılar lal olmuştu.Sana aşk ateşini haykıran bu dil susmuştu.Gözlerimdeki kıvılcım sönmüştü ve kaybetmişti aşk... Olgun Tekir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder