Aşkın en acı haliydi yaşadıklarım,
Mutluyduk ama
mutluluğu gölgede bırakmak için ne gerekirse de yaptık...
Ben mutluydum aslında, seninle mutsuzluğu bile paylaşmaya
Aşkla bakan gözlerin
yeterdi yüreğimdeki gönül tahtına
oturtmaya seni.
Sen biraz huysuz ben ise zır deli
Olmayışın harap, çekip gidişin vuslat
Eyledin bu gönlü sen harap
Ab-ı hayatı neyleyeyim sensiz
Gülmeye neyleyeyim sensiz
Kimsesizliği neyleyeyim
sensiz…
BAturay İSkender...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder